Ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van de protestantse kerk te Boechout ontstond het idee de toren van de kerk af te werken met tijdwijzers. Dit initiatief is in 1998 afgerond en officieel gepresenteerd aan de buitenwereld op 28 juni bij de feestelijke ingebruikname van de kerk na tien maanden reparatiewerken. Het "aankleden" van de toren gebeurde op twee wijzen. Enerzijds schonken de heer en mevrouw J. Geluk aan de kerk drie uurwerken, vervaardigd door de firma Clock-o-Matic. De wijzerplaten van deze uurwerken werden beschilderd door de heer G. de Vroed, volgens een ontwerp van de hand van de heer Em. Poncin.
Anderzijds werd in 1995 een tijdwijzer-wedstrijd uitgeschreven in samenwerking met Galerij Let's Find. Eén van de winnende ontwerpen van de heer  siert de vierde torenkant.

Voor de kerk staande, ziet u op de linkse wijzerplaat de letter alfa en op de rechtse de letter omega; in de oudchristelijke kunst en literatuur veel gebruikte symbolen.
Alfa en omega zijn de eerste en de laatste letter van het Griekse alfabet. In de klassieke cultuur de symbolen voor het begin en eind.
"Ik ben de alfa en de omega", zegt de verhoogde Christus in het laatste bijbelboek Openbaringen van Johannes.
Zichzelf duidt Hij daarmee aan als oorsprong en einddoel aller dingen. Aan de voorzijde is op de wijzerplaat een vis afgebeeld. De vis was in de vroegere kerk een symbool voor Jezus Christus.
De letters van het Griekse woord voor vis, "Ichtus", geven goed weer wat de betekenis ervan is.

• De 'i' is de eerste letter van 'Iesous', dat wil zeggen 'Jezus'.
• De 'ch' is de eerste letter van 'christos', dat wil zeggen 'gezalfde'.
• De 'th' is de eerste letter van 'theou', dat wil zeggen 'van God'.
• De 'u' is de eerste letter van 'uios', dat wil zeggen 'zoon'.
• De 's' is de eerste letter van 'soter', dat wil zeggen 'redder'.

Achter het visteken ging dus bij de vroegchristelijke kerk de verwijzing schuil naar "Jezus Christus, de Zoon van God, de Redder". Dit geheim-teken is teruggevonden in de catacomben van Rome. Verder roept de vis bijbelse verhalen op over Jezus, zoals de wonderbare visvangst en de wonderbare spijziging... De kleur van de drie wijzerplaten is blauw, een verwijzing naar een stroom van levend water. Hiervan is sprake aan het begin van het eerste bijbelboek en aan het eind van het laatste; kortom van alle tijden voor alle tijden.
Het binnenste cirkelvlak, op de linker- en rechter wijzerplaat, is in de kleuren van de regenboog. De boog van het verbond van God met alle levende wezens, trekt een spoor van het verleden naar de toekomst.
De tubteb geel in het binnenste cirkelvlak van de wijzerplaat aan de voorzijde symboliseren het licht, dat van God uitgaat doorheen de woorden en daden van Jezus, de Christus. Hij is het Licht van de wereld.